Van liggen naar bewegen met fysiotherapie in het St. Antonius Ziekenhuis

“Mijn vrouw ligt opgenomen in het ziekenhuis”.

Het is een zin die we allemaal weleens uitspreken of horen. Toch klopt er wat mij betreft iets niet. Want waarom zeggen we eigenlijk dat iemand ligt opgenomen?

Als we aan een ziekenhuis denken, zien we vaak het klassieke beeld voor ons: iemand in een blauw operatiejasje, liggend in een ziekenhuisbed, met piepende apparaten op de achtergrond. Het hoort bij het clichébeeld dat we allemaal kennen uit series en films.

Als ziekenhuisfysiotherapeuten worden wij hier niet heel blij van, want is dat liggen wel zo goed voor een patiënt?

In mijn werk merk ik dat mensen vaak denken dat bedrust hoort bij het ziek zijn. Toch betekent liggen in het ziekenhuis vaak het tegenovergestelde: hoe langer iemand blijft liggen, hoe moeilijker het wordt om weer op te staan.

Alleen al één dag niet bewegen kan ervoor zorgen dat iemand 3 tot 5% van zijn spiermassa verliest. Dat lijkt weinig, maar het heeft grote gevolgen. Na een paar dagen kan iemand die voorheen prima zelfstandig was, ineens moeite hebben met opstaan uit een stoel, een stukje lopen of zelfstandig douchen.

Gelukkig kunnen we dit vaak voorkomen. Beweging is vaak wel mogelijk, ook als iemand is opgenomen. Natuurlijk niet als iemand ernstig ziek is, maar in veel gevallen kan en mag er veel meer dan gedacht wordt. Als ziekenhuisfysiotherapeut hebben wij hierin een belangrijke rol.

Wij helpen patiënten om ook in het ziekenhuis te bewegen en te voorkomen dat iemand onnodig achteruitgaat. De behandelingen zijn vaak heel praktisch; we oefenen hoe iemand het beste uit bed kan komen, we beoordelen het lopen en kijken wat nodig is om ook veilig zelfstandig te kunnen bewegen. We trainen de spieren en conditie, zodat iemand sneller herstelt en hopelijk spoedig met ontslag kan. We denken mee wat nodig is na de opname; kan iemand zelfstandig terug naar huis, of is revalidatie nodig?

Ook poliklinisch begeleiden we patiënten, bijvoorbeeld na een hartincident, bij een longziekte, na een beenamputatie of bij aandoeningen als MS of een beroerte. In al deze situaties draait het om hetzelfde: zelfredzaamheid terugwinnen en opnieuw vertrouwen krijgen in eigen kunnen. Dit kan na een lange ziekteperiode of het hebben van beperkingen, erg uitdagend zijn. Vaak kan er meer dan mensen vooraf denken, en het is mooi om dat samen te ontdekken.  Ik vind het leuk om te laten zien dat bewegen leuk is en er veel verschillende vormen zijn.

Dus de volgende keer dat u hoort dat iemand “ligt opgenomen” in het ziekenhuis: denk dan vooral aan bewegen in het ziekenhuis en tijdens de revalidatie.

Juist daarom ben ik blij met onze samenwerking met de buurtsportcoaches van SportID Nieuwegein. Wanneer iemand na revalidatie nog wat steun nodig heeft, zoeken we samen naar een passende beweeg- of sportactiviteit zodat iemand fijn kan blijven bewegen in het dagelijks leven. Want beter worden en zelfstandig blijven doe je niet door te liggen, maar juist door in beweging te komen.